Description
Επισκεφθείτε τους Δελφούς
Τον 7ο αι πΧ οι Δελφοί ήταν μια πολύ σημαντική πόλη. Ιδιαίτερη άνθιση γνώρισε μετά το 585 πΧ.
{mosimage} Στους Δελφούς οργανώνονταν τα Πύθια, αγώνες ανάλογοι με τους Ολυμπιακούς αγώνες και γίνονταν και αυτοί κάθε τέσσερα χρόνια . Στη διάρκεια των Πυθίων εκτελούνταν παραστάσεις στο θέατρο και γίνονταν αγώνες στο στάδιο, που παρακολουθούσαν χιλιάδες κόσμος.
Οι Δελφοί ήταν ένα ξακουστό μαντείο στην αρχαιότητα το οποίο συμβουλεύονταν όλες οι πόλεις που ήθελαν να αποικίσουν εκτός ελληνικών συνόρων. Κάθε ισχυρή πόλη έχτιζε στους Δελφούς το θησαυροφυλάκιό της. Το μαντείο των Δελφών επισκέπτονταν όλοι όσοι ήθελαν μια συμβουλή από τους ιερείς του ναού την οποία και ακολουθούσαν κατά γράμμα.
Μετά από πολλές μάχες καθώς ήταν πολλοί εκείνοι που ήθελαν να εξουσιάζουν το μαντείο αλλά μετά και από την εξάπλωση του χριστιανισμού το μαντείο έχασε την αίγλη του.
{mosimage} Ένα πρόσωπο συνδεδεμένο με το Μαντείο των Δελφών είναι η Πυθία, ιέρεια του ναού, η οποία καθόταν πάνω από τον ιερό βράχο των Δελφών και μέσω αναθυμιάσεων επικοινωνούσε με το θεό Απόλλωνα και έδινε το χρησμό. Το 1990 μια ομάδα επιστημόνων ανακάλυψε ότι κάτω από τον ομφαλό βράχο υπήρχε χάσμα από το οποίο ανάβλυζε αέριο μεθάνιο η εισπνοή του οποίου όντως προκαλεί παραισθήσεις και ευφορία.
Στη νεότερη εποχή, ο χώρος των Δελφών συνδέθηκε με την προσπάθεια αναβίωσης της Δελφικής Ιδέας, από τον ποιητή Άγγελο Σικελιανό και τη σύζυγό του Εύα Πάλμερ , οι οποίοι παρουσίασαν δύο παραστάσεις αρχαίου δράματος το 1927 και το 1930 , θέλοντας να δημιουργήσουν ένα νέο πνευματικό ομφαλό της γης.Δελφική αμφικτιονία
α) Οι μουσικοί αγώνες(ύμνους στον θεό Απόλλωνα, Φλογέρα , κιθάρα, τραγούδι ,θέατρο ,χορός) που γινόταν στο θέατροβ) οι αθλητικοί αγώνες διεξάγονταν στο στάδιο.
γ) και οι αρματοδρομίες όπου γίνονταν σε διπλανό χωριό
Στους νικητές φορούσαν δάφνινο στεφάνι που είχε συμβολική τιμή και αξία. Η φήμη του μαντείου έφθασε σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο και προβλέψεις του έπαιζαν καθοριστικό ρόλο σε πολέμους,εκστρατείες ,και στην ίδρυση των ελληνικών αποικιών. Το τέλος των Πυθίων ήρθε το 394 μχ ., όταν ο Θεοδόσιος Α τα κατάργησε .
Το πρώτο μουσείο στους Δελφούς
Κτίστηκε το 1903 σε σχέδια του Γάλλου αρχιτέκτονα Tournaire, την δαπάνη ανέλαβε με δωρεά του ένας από τους μεγάλους ευεργέτες της Ελλάδος ο Ανδρέας Συγγρός. Αρχικά για να στεγάσει τα ευρήματα της μεγάλης γαλλικής ανασκαφής, που είχε αρχίσει το 1892. Το κτήριο επισκευάσθηκε και επεκτάθηκε το 1935-1936, ενώ δύο χρόνια αργότερα άρχισε η επανέκθεση των αρχαιοτήτων. Οι δύο πρώτες εκθέσεις έγιναν με τη συνεργασία Ελλήνων και Γάλλων αρχαιολόγων. Περαιτέρω βελτιωτικές ενέργειες πραγματοποιήθηκαν το 1956, με την κατασκευή αποθήκης για τις επιγραφές. Το 1958 αποφασίσθηκε πλήρης ανανέωση, σύμφωνα με τις σύγχρονες αντιλήψεις περί εκθετικής φιλοσοφίας, που επιβαλλόταν, άλλωστε, και από την απόκρυψη των αρχαίων κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής.
Τα έργα άρχισαν το καλοκαίρι του 1958, βασισμένα σε σχέδια του αρχιτέκτονα Πάτροκλου Καραντινού. Το μουσείο απέκτησε δύο νέες αίθουσες, αυτές των μεταλλικών μικροαντικειμένων και του Ηνιόχου, και παράλληλα μετασκευάσθηκαν οι τρεις ήδη υπάρχουσες. Πρώην αποθηκευτικοί χώροι διαρρυθμίστηκαν σε γραφεία, ξενώνα και αποθήκη, ενώ μπροστά από τα γραφεία διαμορφώθηκε στοά, όπου εκτέθηκαν αγάλματα ελληνιστικής εποχής (η στοά φράχθηκε το 1980 χάριν επέκτασης των γραφείων της Εφορείας). Δίπλα στο μουσείο οικοδομήθηκαν εργαστήρια αποθήκες και γλυπτών, αγγείων και αρχιτεκτονικών μελών. Η επανέκθεση των αρχαίων διήρκεσε από το 1960 ως το 1963.
Το 1975 τμήμα του τότε εργαστηρίου και της αποθήκης γλυπτών μετατράπηκε σε αίθουσα για την έκθεση του ταύρου και των χρυσελεφάντινων αντικειμένων από την ανασκαφή του αποθέτη της Ιεράς οδού. Η αίθουσα αποπερατώθηκε και εγκαινιάσθηκε το 1978, ενώ το Δεκέμβριο του 1979 οικοδομήθηκε δεύτερη κλίμακα καθόδου των επισκεπτών στην είσοδο του κτηρίου. Η τελευταία επέκταση και εκσυγχρονισμός του μουσείου ολοκληρώθηκε το 1999. Έγινε ανακαίνιση των υπαρχόντων εκθεσιακών χώρων, αναβάθμιση και κατασκευή νέων εργαστηριακών χώρων, κατασκευή αποθήκης και γραφείων, διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου, βελτιωτικές επεμβάσεις στο αρχιτεκτονικό κέλυφος του κτηρίου, στη στέγη και στα δάπεδα, κατασκευή χώρων υποδοχής, κυλικείου και πωλητηρίου εντύπων. Παράλληλα, υλοποιήθηκε η επανέκθεση ολόκληρης της συλλογής του μουσείου, στο πλαίσιο της οποίας δημιουργήθηκαν χώροι εξυπηρέτησης του κοινού, εργαστηριακοί χώροι και αποθήκες, αναδείχθηκαν τα εκθέματα και εμπλουτίσθηκαν με νέα, δημιουργήθηκε υπόβαθρο για εποπτικό υλικό σύγχρονης τεχνολογίας, βελτιώθηκαν οι εκθετικές δυνατότητες και έγινε αναδιαρρύθμιση των εκθεμάτων σύμφωνα με τη νέα μουσειολογική αντίληψη
Συντάκτης
Δρ. Έ. Παρτίδα, αρχαιολόγος
Μόνιμη Έκθεση Αρχαιολογικού Μουσείου Δελφών
Η αρχή του ιερού και τα πρώτα αναθήματα (αίθουσες Ι-ΙΙ)
Παρουσιάζονται τα πρώιμα χρόνια πριν από τη λατρεία του Απόλλωνα και η μετάβαση στη νέα εποχή και τη νέα λατρεία. Εκτίθενται μυκηναϊκά ειδώλια και λίθινα μινωικά ρυτά, σε αντιπαράθεση με τα πρώτα αφιερώματα προς τη νέα θεότητα, τους χάλκινους τρίποδες. Στην έκθεση των πρώιμων χάλκινων αναθημάτων περιλαμβάνονται κρητο-κυπριακές ασπίδες, φοινικική φιάλη, φρυγικές πόρπες και συριακές σειρήνες. Αναθηματικά ειδώλια ανδρικών μορφών από τα γεωμετρικά χρόνια συμπληρώνουν την έκθεση της αίθουσας Ι, ενώ η αίθουσα ΙΙ παρουσιάζει τα υπόλοιπα χάλκινα αναθήματα του 8ου και 7ου αι. π.Χ., ζωόμορφα ειδώλια, γυναικεία κοσμήματα, αναθηματικές περικεφαλαίες και σε περίοπτη θέση εκτίθεται ο μικρός χάλκινος «δαιδαλικός κούρος» ως πρόδρομος των έργων της μεγάλης πλαστικής του 6ου αιώνα, που ακολουθεί στην επόμενη αίθουσα.
– Οι πρώιμοι αρχαϊκοί χρόνοι (αίθουσα ΙΙΙ)
Στην αίθουσα δεσπόζει το σύμπλεγμα των δίδυμων κούρων και πίσω τους επιλεγμένα έργα χαλκουργίας της ίδιας περιόδου. Απέναντι εκτίθεται η πώρινη ζωφόρος του θησαυρού των Σικυωνίων.
– Ο αποθέτης με τα χρυσελεφάντινα (αίθουσα IV)
Πρόκειται για το περιεχόμενο του αποθέτη της Ιεράς οδού, που παρουσιάζει μια εικόνα των πολύτιμων αρχαϊκών αναθημάτων των πόλεων της ανατολικής Ελλάδας. Από τα υπόλοιπα εκθέματα εξέχουσα θέση κατέχουν η απολλώνεια τριάδα και ο αργυρός ταύρος.
– Ο θησαυρός των Σιφνίων (αίθουσα V)
Τμήματα αρχιτεκτονικής και πλαστικής διακόσμησης του θησαυρού των Σιφνίων, όπως η ζωφόρος, το ανατολικό αέτωμα, το περίθυρο, οι καρυάτιδες, καθώς και η σφίγγα των Ναξίων εκτίθενται μαζί με στοιχεία αρχιτεκτονικής πλαστικής από άλλα οικοδομήματα του ιερού.
– Ο ναός του Απόλλωνα (αίθουσα VI)
Παρουσιάζονται αρχιτεκτονικά στοιχεία του ναού του Απόλλωνα και έχουν συγκεντρωθεί οι εναέτιες συνθέσεις του αρχαϊκού και του κλασικού ναού.
– Ο θησαυρός των Αθηναίων (αίθουσες VII-VIII)
Εκτίθεται ο γλυπτός διάκοσμος του θησαυρού των Αθηναίων. Στην αίθουσα VII παρουσιάζονται η ζωφόρος και οι μετόπες και στην επόμενη αίθουσα τα δύο σωζόμενα ακρωτήρια με τις έφιππες Αμαζόνες, τμήματα από τα αετώματα του μνημείου, καθώς και οι χαραγμένοι σε μεταγενέστερη εποχή ύμνοι προς τον Απόλλωνα.
– Αναθήματα του 5ου π.Χ. αιώνα (αίθουσα IX)
Εκτίθενται ο γλυπτός και γραπτός πήλινος διάκοσμος των δύο θησαυρών του ιερού της Αθηνάς Προναίας, αυτού των Μασσαλιωτών και του «δωρικού», ακρωτήρια από τα υπόλοιπα κτήρια του ιερού, καθώς και χαρακτηριστικές σίμες και ακροκέραμα κτηρίων και από τα δύο ιερά. Επίσης παρουσιάζονται τα τρία χάλκινα αγαλμάτια του αποθέτη της αίθουσας IV, η πεπλοφόρος με το θυμιατήρι, ο αυλητής και το σύμπλεγμα των δύο αθλητών. Στο τέλος της αίθουσας, η γυναικεία κεφαλή από το ιερό της Προναίας προετοιμάζει τον επισκέπτη για τη μετάβαση στον 4ο αιώνα.
– Η Θόλος (αίθουσα X)
Η αίθουσα είναι αφιερωμένη στο κυκλικό οικοδόμημα του ιερού της Προναίας, τη θόλο. Στα εκθέματα περιλαμβάνονται αρχιτεκτονικά μέλη του κτηρίου και τμήματα του γλυπτού του διακόσμου, με πιο χαρακτηριστικά δύο κιονόκρανα, ένα δωρικό και ένα κορινθιακό, τις μετόπες και τις δύο ζωφόρους.
– Υστεροκλασικοί-ελληνιστικοί χρόνοι (αίθουσα XI)
Εδώ κυριαρχεί το σύμπλεγμα του Δαόχου, ενώ στον ίδιο χώρο τοποθετείται και ο ομφαλός, σύμβολο της δελφικής μαντείας, δίπλα στον ακανθωτό κίονα με τις χορεύτριες. Η έκθεση συμπληρώνεται με υστεροκλασικά και ελληνιστικά αγάλματα, που δίνουν την εικόνα του πλήθους των αφιερωμάτων του ιερού.
– Υστεροελληνιστικοί-ρωμαϊκοί χρόνοι (αίθουσα XII)
Δεσπόζει η ζωφόρος του αναθήματος του Αιμιλίου Παύλου, η οποία εγκαινιάζει τη σειρά των μνημείων της ρωμαϊκής ιστορίας στο ιερό. Εδώ επίσης συγκεντρώνονται αρκετά υστεροελληνιστικά και ρωμαϊκά έργα, όπως ο κυκλικός βωμός από την Προναία, ο Αντίνοος, το πορτραίτο του «Φλαμινίνου», καθώς και αντιπροσωπευτικά ρωμαϊκά έργα μεταλλοτεχνίας.
– Ο Ηνίοχος (αίθουσα XIII)
Στην αίθουσα παρουσιάζεται το χάλκινο σύμπλεγμα του Ηνιόχου, από τα πιο φημισμένα και σημαντικά εκθέματα του μουσείου.
– Το τέλος του ιερού (αίθουσα XIV)
Ο επίλογος της δελφικής ιστορίας γράφεται σε αυτή την αίθουσα, με επιγραφές και πορτραίτα της εποχής των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, καθώς και με αρχιτεκτονικά μέλη και λυχνάρια με χριστιανικά σύμβολα, που εικονογραφούν τη μετάβαση στη νέα θρησκεία.
Πληροφορίες
Τηλέφωνο: +30 22650 82313, +30 22650 82346, +30 22650 82312(Μουσείο)
Φαξ: +30 22650 82966
Email: iepka@culture.gr
Contact
- CategoryΑρχαιολογικοί χώροι, Μουσεία
- LocationΔελφοί, Νομός Φωκίδας
Location
Contact
- By neda
- Email: vlahousophia@gmail.com
SIGN INTO YOUR ACCOUNT